मंडळी! सध्या आपल्या श्रावण मास सुरू आहे आणि नागपूरात ,सारे वातावरण , एकदम भक्तीमय ,नाही का ? याच , अनुषंगाने ,काल असाच बसलो असताना ,

नागपूरच्या काही आठवणी मनात दाटून आल्या ,त्या इथं देण्याचा मोह मला आवरता आला नाही ! सत्तरच्या दशकाच्या प्रारंभी ,

मध्यप्रदेशातून अकरावी झाल्यावर ,मी

काॅलेज शिक्षणा करिता ,नागपूरात आजी-

आजोबांकडे आलो ,हे मागे सांगितले

आहेच.

----बहुतेक घरांमधे नैमित्तिक धार्मिक विधी

यांचे पौरोहित्य करणारे गुरूजी हे ठरलेले

असतात. आमच्या आजोबांचे ही होते ,

जवळच्या नाईक रोड वर राहणारे भैयाजी

काळी ! दर एकादशीला कुलदेवता व्यंकटेश

यांना अभिषेक करण्यासाठी ते आणि नंतर

त्यांचे मोठे वा लहान चिरंजीव येत असत.

--- तेव्हा ,धारस्कर गल्ली ,इतवारी इथं एक

नवीन बालाजी मंदिर स्थापन झाले होते. अधुनमधून माझे , दर्शनासाठी ,तिथं जाणं

होत असे. संध्याकाळी आरती नंतर बालाजी

यांचा टोप ,उपस्थीतांच्या डोक्यावर क्षणभर

ठेवण्यात येई अन् त्याची गंमत वाटे !

---तेव्हा श्रावण मासात ,अयाचित मंदिर, शिवाय सोनोबाची वाडी अश्या ठिकाणी

महिनाभर भागवत कथा चाले. मला आठवतं दुपारच्या ,वाडीत होणाऱ्या कथेला

अनेक महिला आणि माझी आजी , नियमित

हजेरी लावत !

---दर शनिवारी , सकाळी अकराच्या सुमारास ,एक रामदासी बुवा आणि सहकारी

झांज वाजवित ,भिक्षा मागायला येत व यासाठी ,वाटीत कणिक आणि पैसे आधीच

काढून ठेवत असू !

--- सकाळी स्वैपाक झाला की आजी ,एका

कर्दळीच्या पानावर ( घरीच कर्दळीचे झाड)

गाई साठी नेवेद्य काढून ठेवत असे- लहानशी

पोळी ,त्यावर मात वर्ण आणि भाजी. हा मग

दारावर येणाऱ्या गाईला लावण्यात येई !

--- साठच्या दशकातच माझे एक काका कै्

चंद्रशेखर वराडपांडे यांनी ,रेशीमबागला

आपल्या निवासस्थानी श्री गजानन महाराज मंदिर स्थापन केले. माझे इथं नियमित जाणं

होत असे. आमच्या आजीचा ,काकांवर विशेष लोभ ! त्यामुळे अनेकदा आजी तिथं

गुरूवार रात्रीच्या भजनाला ,दारावरचा

एखादा रिक्षा पकडून जात असे आणि दुसऱ्या दिवशी ,सकाळी परत येत असे !